پروفيل هاي يو پي وي سي
که از دهه ٦٠ در اروپا توليد شده اند و در صنعت در و پنجره ساختمان بکارگرفته شده اند، داراي دو استاندارد اصلي مي باشند. استاندارد کشور انگلستان که بعنوان استاندارد اروپا نيز مورد استفاده قرار مي گيرد با عنوان BS EN ١٢٦٠٨ که آخرين ويرايش آن سال ٢٠٠٣ مي باشد. استاندارد ديگر که استاندارد سختگيرانه تري مي باشد، استاندارد کشور آلمان و با عنوان RAL GZ ٧١٦-١ و آخرين ويرايش آن سال ٢٠٠٨ مي باشد.
استانداردهاي BS و RAL از ديدگاه هاي مختلف پروفيل هاي يو پي وي سي را بررسي مي کنند که يکي از نکات مهم در آنها استاندارد ضخامت ديواره هاي اصلي و ديواره هاي رابط بين آنها (ديواره فرعي) در پروفيل مي باشد.
در هر دو اين استانداردها ضخامت بالاتر از ٢.٨ ميليمتر در ديواره اصلي و همچنين ضخامت بالاتر از ٢.٥ ميليمتر در ديواره فرعي بعنوان پروفيل هاي نوع A ويا کلاس يک در نظر گرفته مي شوند. ضخامت هاي بالاتر از ٢.٥ در ديواره اصلي و بالاتر از ٢ ميليمتر در ديواره فرعي نيز بعنوان پروفيل هاي نوع B و يا کلاس دو مطرح مي شوند. در استاندارد رال همين دو نوع پروفيل از نظر ضخامت ديواره معرفي و بررسي مي شوند ولي در استاندارد BS نوع سومي نيز تعريف شده است که بر اساس توافق بين سازنده و خريدار پروفيل استانداردي تعريف شود که به آن C گفته مي شود. در اين کلاس هيچ محدوده اي براي ابعاد در نظر گرفته نشده است و ملاک ابعاد اعلامي توسط توليد کننده است.
مرکز تحقيقات ساختمان و مسکن ايران هم بعنوان متولي تدوين استاندارد ملي تجهيزات و مصالح ساختماني، تحقيقات و مطالعات گسترده اي در اين زمينه صورت داده است و استاندارد BS EN ١٢٦٠٨ را بعنوان استاندارد مناسب انتخاب و ترجمه نموده است که در نهايت جهت انتشار کميته ملي استاندارد در اختيار سازمان استاندارد و تحقيقات صنعتي قرار گرفته است.
مباحثي که در استانداردها مورد بررسي و آزمون قرار مي گيرند به شرح زير مي باشند:
- ابعاد و اندازه هاي پروفيل
- وزن پروفيل
- ظاهر و شرايط ارسال
- شرايط آب و هوايي و آزمون هاي آن
- آزمون مواد اوليه
- آزمون هاي حرارتي پروفيل
- مقاومت پروفيل در برابر ضربه
موارد فوق بصورت جامع در استانداردهاي RAL و BS ذکر شده و در استاندارد ملي ايران نيز درج شده اند.
تست هاي مربوط به پروفيل UPVC
١- شکل ظاهري و شرايط توليد :
در زمان فرآيند توليد انواع سطح مقطع پروفيل، تعداد نمونه هاي مشخصي جهت انجام آزمايش ها از توليد اخذ مي شود. اين نمونه ها پس از بررسي شکل ظاهري به مدت ١٢ تا ٢٤ ساعت در آزمايشگاه نگهداري شده و سپس مورد تست هاي مختلف طبق استاندارد RAL GZ ٧١٦/١ قرار مي گيرد. سطوح خارجي پروفيل ها که در معرض ديد قرار دارند لازم است داراي رنگ سفيد يکنواخت بوده و عاري از هر گونه اجسام خارجي، حفره، ترک ، حباب و ساير معايب باشند.
٢- مقاومت در برابر ضربه ناشي از سقوط جرم در دماهاي پايين
Impact resistance by falling mass at low temperature :
در اين آزمايش ابتدا ١٠ نمونه ٣٠ سانتيمتري از پروفيل در دستگاه Freezer قرار داده و تا دماي ١٥ – درجه سانتيگراد به مدت حداقل يکساعت نگهداري مي شوند، سپس توسط وزنه اي به جرم ١ kg از ارتفاع ١٥٠٠mm ، مورد تست ضربه قرار مي گيرند. طبق استاندارد RAL نبايد بيش از ١٠ درصد از نمونه ها (بيش از يک پروفيل) شکسته شود.
٣- رفتار پس از گرم شدن Behavior after heating :
در اين آزمايش، يک نمونه ٢٢ سانتيمتري به مدت نيم ساعت در دماي ١٥٠ درجه سانتيگراد گرم شده، سپس در دماي محيط خنک مي شود . پس از انجام آزمايش، نمونه بايد فاقد هر گونه تغيير شکل ظاهري (اعم از چروک، ترک، ...) باشد.
٤- تست جرم در واحد طول :
نمونه ٢٥٠ mm با دقت ١ mm اندازه گيري شده و جرم آن با دقت ١ گرم سنجيده مي شود. جرم واحد محاسبه شده نبايد کمتر از ٩٥ درصد مقدار اسمي آن، طبق استانداردهاي ارائه شده باشد.
٥- برگشت حرارت Heat reversion :
سه مقطع پروفيل ٢٢٠ mm انتخاب و با دو خط به فاصله تقريبي ٢٠٠ mm در دو سمت سطح، به صورت عمود بر محور پروفيل نشانه گذاري مي شوند. اين نمونه ها پس از نشانه گذاري در کوره، با دماي ١٠٠ درجه سانتي گراد به مدت يک ساعت قرار مي گيرد و پس از خنک شدن در دماي محيط، مجددا فاصله نشانه ها اندازه گيري مي شود. براي هر نمونه و هر جفت علامت، ضريب برگشت حرارت به درصد محاسبه مي شود. طبق استاندارد RAL براي پروفيل هاي فرعي (زهوار، اتصال ، کاور ، رابط و...) نبايد درصد اختلاف برگشت حرارت بيش از ٣ درصد و براي پروفيل هاي اصلي بيش از ٢ درصد باشد. ضمنا براي پروفيل هاي اصلي، اختلاف درصد برگشت حرارت، بين دو طرف سطح نيز نبايد بيشتر از ٠.٤ درصد باشد.
٦- تست ابعاد و هندسه پروفيل :
ضخامت سطح مقطع پروفيل ها، ضخامت جداره هاي داخلي و خارجي و همچنين هندسه پروفيل، با استفاده از ابزارهاي با دقت زياد، اندازه گيري و با ابعاد استاندارد مقايسه مي شود.
٧- تست کجي :
به منظور اندازه گيري انحراف محور طولي پروفيل، دو نمونه ١٠٠٠mm به صورت آينه وار روي يک سطح صاف کنار يکديگر قرار مي گيرند و به وسيله اندازه گيري دقيق، فاصله ايجاد شده در تمام محور طولي دو پروفيل، اندازه گيري مي شود. انحراف پروفيلها نبايد از ١ mm در کل طول يک متر تجاوز کند. به عبارتي فقط تا نيم ميلي متر کجي يا انحراف در هر متر پروفيل قابل قبول است.
٨- تست جوش :
سطح مقطع هاي پروفيل پس از مرحله جوش به صورت نمونه در آزمايشگاه تحت تست جوش قرار مي گيرند. بر اساس استاندارد RAL هر يک از اين سطح مقطع ها بايد با رسيدن به نيروي مشخصي به مرحله شکست برسند، و در صورتي که زودتر از ميزان نيروي تعريف شده، پروفيل شکسته شود محموله توليدي مردود شناخته خواهد شد.
منبع: پارس وين